Pendidikan agama, keseimbangan kognitif dan tingkah laku positif di kalangan darjah pelajar darjah khas sekolah agama di Johor Bahru

Abstract

Kajian ini bertujuan untuk mengenal pasti hubungan antara pendidikan agama secara formal dan informal dengan keseimbangan kognitif; perhubungannya dengan tingkah laku positif; dan perbezaan antara keseimbangan kognitif berdasarkan jantina pelajar. Seramai 400 orang pelajar Darjah Khas Sekolah Agama Kerajaan Negeri di Johor Bahru telah dipilih secara rawak bagi kajian ini. Statistik deskriptif digunakan bagi analisis taburan. Pendidikan agama secara formal pelajar didapati mempunyai tahap min keseluruhan yang tinggi. Manakala min keseluruhan bagi pembolehubah lain berada pada tahap yang sederhana. Analisis korelasi Pearson juga digunakan dan dapatan kajian menunjukkan tidak terdapat perbezaan yang signifikan antara semua pembolehubah berkenaan. Melalui Ujian-t, dapatan menunjukkan terdapat perbezaan yang signifikan pada keseimbangan kognitif berdasarkan jantina.